Piątek:

Berrer - Giraldo

Santi zupełnie nie radził sobie z leworęcznymi rotacjami i siłą serwisu Berrera. Co prawda, z głębi kortu narzucił twarde warunki gry, ale o dziwo, Michael wytrzymywał wymiany, posyłając raz za razem groźne strzały z FH wzdłuż linii. Do tego dorzucił 4 "świnie" (jedna pomogła mu w przełamaniu) i jutro w hali Orbita dalej będzie spalał kilkunasto kilogramowy balast.


Vik - Brands

W 2 i 3 secie Niemcowi drastycznie spadła ilość trafianego pierwszego podania. Od razu pojawiła się niepewność na jego twarzy, z głębi kortu posypały się błędy, a przy regularnym Viku, mecz musiał się skończyć takim wynikiem.


Kudryavtsev - Warburg

W tb pierwszego seta Warburg prowadził 6:2 i już - mając dwa serwisy - gotował się do zaliczenia kończącego asa. Set dla Saszy.
Przy stanie 7:6 4*:3 dla Kudry, Rosjaninowi zaczął dokuczać ból w kolanie. Przybył lekarz, zastosował magiczną recepturę, ale i tak wybity z rytmu Kudryavtsev stracił serwis. Ku uciesze wspierających go dopingiem widzów, nawet z urazem, był za mocny dla - często zbyt defensywnie grającego Sama.

Podtrzymuje to, co wcześniej napisałem. Kudryavtsev to materiał na top 100, pod warunkiem, że przestanie tak często grymasić, pomrukiwać,a z zawodnika ultraofensywnego stanie się ofensywnym. To jednak chyba za dużo warunków do spełnienia

Co do kontuzji, po meczu powiedział, że kolano dokucza mu od dawna. Lekarze nie znają przyczyny, więc on wychodzi na kort i stara się wygrywać, a jutro będzie podobnie


Beck - Roger-Vasselin

Karol ciągle bardzo pewny siebie.


Jutro:

Berrer - Vik

Mecz do oglądania.


Beck - Kudryavtsev

- Kudryavtsev ma wysoki, jak na siebie, procent trafionego pierwszego serwisu, a taką dyspozycję niełatwo przez kilka meczów z rzędu utrzymać. Drugi serwis to konieczność dłuższych wymian, a przy jego stylu "hit or miss", nie dziwi, że rywale zdobywają ponad połowę punktów.
- Każdy z jego poprzedników dał się dość ławo zdominować, to naturalne, jeśli gra się słabo lub przeciętnie z kontry. Beck pod tym względem to inna półka.
- Rosjanin w każdym z 3 wcześniejszych pojedynków wychodził obronną ręką z poważnych tarapatów. Przy całym podziwie dla jego gry, zbyt często pomagała mu głupota rywali.

Niepokoi mnie tylko to, że Karol w ciągu dwóch tygodni mocno nabił licznik przebiegniętych kilometrów. Przecież w Heilbronn doszedł do finału debla i singla.

Więcej argumentów po stronie Becka, kurs może być niezły, trzeba spróbować


Z mojej strony to wszystko. Obowiązki wzywają.
Poziom turnieju dużo niższy, niż w zeszłym roku, jednak wszystko to zrekompensowały rewelacyjne starcia Beck-Bogdanovic i Vik-Rochus. Do tego uzupełniłem bazę danych o bardzo dużo informacji, które już niedługo powinny zaprocentować.
Mam nadzieję, że moje grafomańskie popisy nikogo nie znużyły, a finansowo wspomogły (bilans typów 6/6, jeden w drodze).

Pozdrowienia dla ekipy wrocławskiej (Natalia, Drago, Yapa,ac milan, Norbi).


włodar

KGHM Wrocław - podsumowanie:

Vik - Bednarek 7:6 6:7 6:1
Dlouhy - Oswald 6:2 6:4
Berrer - Cruciat 6:1 6:4
Roger-Vasselin - Elgin 6:1 6:4
Beck - Snobel 6:1 6:4
Beck - Kudryavtsev 5:7 6:7

nas dziś:

Rotterdam

Gicquel - Recourdec 1 1 ,45

Recourdec jest solidny w wymianach z głębi kortu, ale lubi mieć czas na uderzenie. Gicquel dzięki swojemu ultra-ofensywnemu stylowi gry, mu go nie da. Zresztą, jak większość wcześniejszych rywali Recourdeca o tym profilu (do tego jedną z jego słabości jest return, serwismeni zazwyczaj zamiatają przed nim kort).

Gicquel - Recourdec 1 1 ,45 4:6 2:6

Eduardo Roger-Vasselin - Julien Jeanpierre 1 1,43

Jeanpierre kilku sezonów temu potrafił ustrzelić średniej klasy challengerowca, jednak od dawna nie ma nawet śladu progresji jego formy. Widać znalazł inne powołanie, adekwatne do skali umiejętności.

Jego rywal - Roger-Vasselin, to typowy rzemieślnik, bez iskry. Jeśli złapie odpowiedni rytm, z głębi kortu, z obydwóch skrzydeł, narzuca niezłe tempo uderzeń, serwis solidny, dobrze wybiera momenty ataków przy siatce, by zakończyć akcje skutecznym volleyem.
Jeszcze dwa tygodnie temu, kiedy widziałem go 3 razy na żywo, był w niezłej formie. Zeszłotygodniowa porażka na maksymalnie szybkiej nawierzchni z Brandsem o ultra-mocnym uderzeniu, zupełnie mnie nie zniechęca do tego typu.

Eduardo Roger-Vasselin - Julien Jeanpierre 5:7 6:3 6:4


Romain Jouan - Martin Alund 1,35

Do zeszłorocznego turnieju rangi ATP w Metz, Romain Jouan niczym specjalnym się nie wyróżniał, ot tenisista balansujący pomiędzy futuresami i challengerami, z akcentem na te pierwsze. W eliminacjach do tego turnieju jego wyższość uznali: Fognini, Kamke, Amritraj, a w 1 rundzie Augustin Calleri. Jak na zawodnika w rankingu oznaczonego wtedy numerem 440, to spore osiągnięcie.

W telegraficznym skrócie jego profil: Francuz preferuje nawierzchnie halowe. Prezentuje bardzo ofensywny styl gry, który opiera na kończącym FH, którym bombarduje rywala głównie po krosie i serwisie przynoszącym mu często po kilkanaście asów, co jak na zawodnika mającego 181 cm wzrostu jest dość zaskakujące.

Co tu robi jego rywal - Argentyńczyk Alund, tego nie wiem. Poza clayem rozegrał 3% swoich spotkań. W tym roku nawet na jego ulubionej nawierzchni pokonali go np. Ouahabi czy niejaki Frayss… (sorry, ciężko to nazwisko nawet przeliterować).

Małe kursy też czasem cieszą

Romain Jouan - Martin Alund 6:2 6:1


Thierry Ascione - Martin Slanar 1 1,50

Pamiętam plakaty reklamujące Prokom Open Sopot 2007. Byli na nich Davydenko i Volandri. Przypomnijcie sobie ich tamte występy
Thierry Ascione to człowiek z plakatu reklamującego challenger w Cherbourg. Pomimo awersji do "twarzy" turniejów, zainwestuje dziś w niego

Thierry gabarytami zaczyna przypominać Berrera. Zresztą doskonale wykorzystują to regularni defensorzy, lubiący rywala rozrzucać po korcie. Z takimi najczęściej przegrywa. Martin Slanar to inny typ tenisisty. Lubi pobiec do siatki, gdzie ma niezłą skuteczność (fajne volleye z BH), natomiast z głębi kortu jest niestabilny.

Ascione pokonał wczoraj sprytnego Rochusa, broni tytułu sprzed roku - to dobre prognostyki przed dzisiejszym meczem.

Thierry Ascione - Martin Slanar 6:1 6:4


Brendan Evans - Tobias Clemens 1 1,40

Niemiec niezleżenie od nawierzchni, na której występuje, nie lubi gdy rywal wywiera na niego presję. Ze strony Evansa poczuje ją w trójnasób: serwis, mocne uderzenia z głębi kortu, ataki spod siatki.

Brendan Evans - Tobias Clemens 5:7 6:4 7:6



Somdev Devvarman - Martin Slanar 1 1,38

Somdev po kapitalnej inauguracji sezonu - finale Chennai, szybko zgasł. W zeszłym tygodniu, w Davis Cup zdeklasował Lu 6:1 6:2 6:3. To świetny prognostyk przed debiutującym w cyklu challengerów - turnieju w Bangkoku,w którym bierze udział.

Przeszkodą nie powinien być Martin Slanar, który nie potrafi odnaleźć się w dłuższych wymianach. W tym meczu nic innego go nie czeka.

Somdev Devvarman - Martin Slanar 3:6 6:4 4:6

James Ward - Carlos Poch Grandin 1 1,55

Ciekawą przeszłość ma ten młody Anglik. Sporą część młodości spędził w Equelite academy w Valencia, gdzie rozgrywała masę turniejów na clayu i trenował min z Juan Carlosem Ferrero i Guillermo Garcia-Lopezem. Miesiące ciężkiej pracy na nawierzchni ziemnej odbiły się na jego stylu gry. Uderza z obydwóch skrzydeł z mocnym topspinem (BH lepszym, stabilniejszym skrzydłem), na dodatek z dużą siłą. To o tyle istotne, że w pojedynku z całkiem regularnym Poch-Grandinem, nie stoi na straconej pozycji w wymianach z głębi kortu, tym bardziej, że jak na wielkoluda (1,95 cm) dobrze porusza się po korcie.

Do tego ma jeszcze jeden poważny atut, swoim wygrywającym serwisem na szybkiej nawierzchni napsuje sporo krwi rywalowi.

[quote=włodar]Somdev Devvarman - Martin Slanar 3:6 6:4 4:6

James Ward - Carlos Poch Grandin 4:6 2:6


Ivan Dodig - Andreas Haider-Maurer 1 1,57

W relacjach z Sarajeva, z meczów Dodiga, przewija się jedno stwierdzenie: Ivan złapał świetny rytm, gra jak zawsze ofensywnie, do tego jest regularny.

W takiej formie to faworyt tego turnieju. Fajny kurs.

Ivan Dodig - Andreas Haider-Maurer 2:6 7:6 6:3

Florian Mayer – Steve Darcis 1 1,70

W chall w Sofii obydwaj idą jak burza – po 3 zwycięstwa bez straty seta. Porównywanie ich stylów mija się z celem. Tu klucza do wygranej nikt nie znajdzie. Zadecyduje forma dnia.

Czemu Mayer? Darcis podczas wczorajszego meczu z Rosolem 2-krotnie wzywał lekarza. W drugim secie wyraźnie opadł z sił i snuł się po korcie. Ze stany 5*:0 nagle zrobiło się 5*:4 15:40. Na szczęście dla niego, Rosol uwielbia tracić rytm.

Według relacji, jego dzisiejszy rywal zagrał kapitalnie przeciw Rochusowi. Winnersy, regularność - w takiej dyspozycji każdą słabostkę Belga powinien wykorzystać.

Stawka średnia.

Florian Mayer - Steve Darcis 6:3 4:6 6:2


Chall w Ostravie


Jan Hajek – Ricardo Mello 1 1,50

Hajek coraz częściej w tym sezonie pokazuje przebłyski formy sprzed 3 lat.

Weekendowe qwale to był dla niego spacer. Wczoraj, akcentując bardzo dobrą dyspozycję, pokonał Floriana Mayera. W Ostravie musi się czuć wyśmienicie, tym bardziej, że z trybun wspiera go luba wraz z psem (rasy nie znam);) Ten tydzień może być dla niego wyjątkowo udany.

Alex Bogdanovic - Rohan Bopanna 1 1,75

Gdyby zawodników klasyfikować na podstawie samego potencjału, to Alex Bogdanovic byłby w top 100. Reguły rankingów są jednak sprawiedliwsze, dlatego Boggo pałęta się gdzieś pod koniec drugiej setki (kogo ten wstęp nie zniechęcił do inwestowania w jego osobę, niech czyta dalej ).

Zapytacie czemu tracę Wasz czas, podając info o takim patałachu? Kurs jest zupełnie nieadekwatny do klasy rywala. Bopanna - indyjski agresor, co prawda, zamiata uderzeniami z obydwóch skrzydeł, ale że gra z niewielkim marginesem błędu, to spryt rywala może mocno dać mu się we znaki. Leworęczne rotacje, ładny FH wzdłuż linii, kąśliwy jednoręczny BH, wybiegane na korcie kilometry - na tego typu opór, w wydaniu brytyjskim, jutro trafi. Jako, że w qwalach stracił seta z kosmitą Trungellitim, czy przebijaczem Azzaro, tym bardziej warto zaryzykować ten typ.

Bogdanovic chimeryczny jest bardzo, dlatego nie polecam zastawiać pod mecz nieruchomości.

Jan Hajek - Ricardo Mello 6:4 6:2
Alex Bogdanovic - Rohan Bopanna 6:2 6:7 5:7


Wayne Odesnik - Nicolas Renavand 1 1,45

Mocno kibicowałem Francuzowi w qwalach, po to, by dziś dał nam zarobić.
Renavand to wielkie chłopisko, posiadające potężny serwis (w futuresach, w których zazwyczaj występuje, pod tym względem to top 3 ) i kończące uderzenia z obydwóch skrzydeł. Słabe poruszanie się po korcie i zła selekcja strzałów, robią z niego łatwy cel dla rywali szybkich i sprytnych.

Wczoraj Alund wystawiał mu pod rakietę anemiczne baloniki. Odesnik to inny garnitur. Kto jeszcze zastanawia się, czemu amerykański chłopak nieźle radzi sobie na clayu - to odpowiadam. Topspinowe uderzenia, regularność i Felix Mantilla służący mu na co dzień radą.

Wayne Odesnik - Nicolas Renavand 6:2 6:2

Daniel Silva - Juan-Pablo Amado 1 1,67

Młodzian z Brazylii wyróżnia się swoim stylem gry z całego tłumu rodaków. Prezentuje ofensywny tenis. Potrafi bardzo fajnie zmienić tempo wymiany i przyśpieszyć ją mocnym, kończącym FH (często obiega BH). Do tego jest wyjątkowo zwrotny i szybki.

W qwalach i I rundzie pokonał 3 kosmitów - potraktujmy to jako rozgrzewkę. Na dodatek na swoim terenie, gdzie spięty nie bywa.

Amado - argentyński baloniarz wyjątkowo nie lubi grać z leworęcznymi rywalami (5-15), co można potraktować jako dobry omen.

Ciekawy kurs, ale do bardziej rekreacyjnego grania

James Ward - Jonathan Dasniéres de Veigy 1 1,75

Jeszcze jeden typ, ale też z kategorii tych trochę stykowych.

O przyczynach dziwnego zamiłowanie młodego Anglika do gry na clayu, pisałem kilka postów wcześniej. Ostatnie dni są dla niego udane, a rywal wyróżnia się przede wszystkim trudnym do wymówienia dla zwykłego śmiertelnika nazwiskiem. W ciągu kilku ostatnich miesięcy przegrywał już z o wiele słabszymi od Warda rywalami.

Daniel Silva - Juan-Pablo Amado 3:6 6:0 6:3

James Ward - Jonathan Dasniéres de Veigy 3:6 6:1 6:4


Julio Silva - Leonardo Tavares 1 1,35

Julio za 2 dni powinniśmy zobaczyć w finale.

Julio Silva - Leonardo Tavares 5:7 3:6


Marco Chiudinelli - Nick Lindhal 1 1,35

Szwajcar po ogromnych problemach zdrowotnych zaczyna łapać właściwy rytm. A jego rywal? Lindhal lubi przegrać z kimś nawet z poza 500, a jego wygrana w I rundzie z Pavlovsem po ciężkim boju zakończonym TB, trochę mnie rozbawiła.

Marco Chiudinelli - Nick Lindhal 7:5 6:3


Lleyton Hewitt - Ivo Karlovic 1 1,50


Dobry return, passingshoty, topspinowe loby - to najskuteczniejsza broń przeciw Ivo. Lleyton posiada je wszystkie w swoim arsenale.

Na dodatek w Wielkich Szlemach Chorwat przynosi sobie więcej wstydu niż splendoru. Ma też najgorszy bilans pojedynków 5-setowych (0-10) z występujących w tour zawodników.

Lleyton Hewitt - Ivo Karlovic 6:7 6:7 7:6 6:4 6:3

Carsten Ball - Deniss Pavlovs 1 1,45

Jeśli dobrze widzę, to Pavlovs nie wygrał jeszcze na poziomie chall z typowym serwismanem. Nie dziwię się czemu. Do dziś mam przed oczami jak podczas wrocławskiego turnieju dość nieporadnie bronił się przed serwisem niejakiego Bednarka.

Łotewski defensywny counter-puncher ma też problem z głębią uderzeń, co Ball powinien skrzętnie wykorzystać.

Carsten Ball - Deniss Pavlovs 6:3 6:2



Mały bilans tematu, w którym umieszczam tylko wybrane przeze mnie mecze.


Ilość typów: 51
Trafione: 40
Nietrafione: 11
Zwroty: 0
Skuteczność: 78%
Zysk/Strata: +125,4 j (gdyby przyjąć, że stawką było 10j. Przy 100j - bo też i takie stawkowanie na forum widzę - zysk byłby trochę większy )
Yield: 24,5%